Pontiac

Miał on w swojej ofercie model Tempest. Samochód był czterodrzwiowym sedanem i dwudrzwiowym coupe i niczym szczególnym się nie wyróżniał. Do czasu, kiedy to Pontiac wziął Tempesta coupe z rocznika 1964, ogołocił go ze wszystkich luksusowych i drogich dodatków, włożył tam V8 o pojemności 6,4 litra i mocy 325 KM i zaoferował za cenę 2969 dolarów. Oczywiście Tempest jako rasowy samochód z USA prowadził się miernie, dlatego też popracowano nad jego zawieszeniem. Zaczęto współpracę z Johnem DeLoreanem (tym od DMC12) i od tej pory mocne Tempesty miały niezależne tylne zawieszenie oraz samoblokujący się mechanizm różnicowy. Później to rozwiązanie przejęły wszystkie Pontiaki oprócz jednego (zgadnijcie o któtego chodzi?). Pozostała kwestia nazwy. DeLorean zafascynowany był Ferrari 250 GTO. Ponieważ jednak 250 Amerykanom kojarzyło się z pojemnością skokową (bardzo małą jak na USA), to postanowiono zrezygnować z cyferek. I tak oto narodził się Pontiac GTO. I tak narodziły się Muscle. 

 

Historia muscle cars

Muscle car jest samochodem o wyjątkowo wysokich osiągach. Termin ten odnosi się głównie do amerykańskich, australijskich bądź południowoafrykańskich modeli z silnikami o dużej pojemności produkowanymi pomiędzy 1964 a 1973 dla samochodów amerykańskich i 1968 a 1976 dla samochodów australijskich.

Pochodzenie

Skupianie się na osiągach pomiędzy głównymi amerykańskimi producentami samochodów po II wojnie światowej zostało na nowo zapalone przez serię samochodów Chrysler 300 w 1955. Mogą być one potraktowane jako protoplaści muscle cara, pomimo bycia bardziej luksusowymi, drogimi, ekskluzywnymi i większymi. Inni wytwórcy wkrótce zaoferowali wyższe osiągi w swoich modelach o standardowych rozmiarach.

Pomysł zamontowania silników o dużej mocy w powojennych samochodach średnich rozmiarów został zapoczątkowany w 1967 przez American Motors Corporation (AMC) w samochodzie Rambler Rebel. AMC zaprezentowało nowy silnik V8 o pojemności 327 cali sześciennych (5,4 L) i mocy 255 koni mechanicznych (190,2 kW) z czterogardzielowym gaźnikiem (wtrysk paliwa był opcją) robiąc tym samym pierwszy amerykański, fabryczny hot rod z nadwoziem typu sedan. Rambler Rebel dostępny był z manualną bądź automatyczną skrzynię biegów i podwójnym systemem wydechowym. Był to najszybszy (od 0 do 96,6 km/h) czterodrzwiowy samochód w Stanach Zjednoczonych przejeżdżający dystans równy jednej czwartej mili (402 m) w 17 sekund.

Popularność muscle cara wzrosła w latach 60. W tym czasie pojawił się także Pontiac Tempest. Od 1964 do 1965 dostępny był wraz z opcją GTO zawierającą silnik V8 o pojemności 6,5 litra i czterobiegową skrzynię biegów. W 1966 pakiet GTO nie był już tylko dodatkiem, ale stanowił osobny model.

Upadek

Popularność tego typu samochodów gwałtownie spadła między innymi ze względu na kryzys paliwowy (silniki V8 są wyjątkowo nieekonomiczne). Mimo tego do dziś w pewnych kręgach samochody te są szalenie popularne. Rzadkie modele osiągają zawrotne ceny na aukcjach i są niezwykle poszukiwane.